CEZMİ HOCA İLE EĞİTİM SOHBETLERİ

 

BU GÜNLERDEN NE OLSA

Her gün doğan güneşe şükreden bedenim haydi kalk bak yine gün doğuyor,

Umutları arka arkaya tren katarı gibi yükle, bak yine yarın seni bekliyor.

Sen unuttuğunu sanırsın bazen oysaki unutamazsın,

Varlığın yokluğun kadar koymuyor insana unutamazsın, 

Özlemin eli olsa tutsam da gelsek sana selam verip hane i dergâhına,

Hasretin dili olsa uzaklardan benim sesimi de alıp seslense ,

Ve dese ki sana KORKMA Ben varım…..

KORKMA

Tamda düşümüzün ortasında uyanırız bir an, Başrol sanarken figüran olduğumuz vurulur yüzümüze, Kimler geldi geçti bu dünya sahnesinde, Kimleri vermedikki kara toprağa Korkma. Bazen soluk bir yüzle bakarken, Bazen gözde yaş hıçkırırken aynaya, Bir hüzün çöker önce içini yakan, Sonra büyür olur birdenbire  Volkan. Eller titreyince ve gözler kırışınca Düşman kesildiğin zaman dünyaya, Umarsın bir dost sesi kapı zili duymaya Kimse gelmese de yalnız git toprağa Korkma.

                                                                                                                                    Hakan TATLI 

SORMALIYSAM BİRİNE

 

Sayfa   26/27

YALNIZLIK

              YALNIZLIK

Şehrin ışıkları arasında yol alıyorum,

Ürkek bir Perşembe ikindisinde

Erguvan kokulu dar sokaklarda

Uçup giden gençliğimi arıyorum. 

Avucumda gülüşün ,ellerimde bakışın

Nerde kaldı o eski koşturma telaşın 

Bir masalın orta yerinden çıkagelişin

Yüreğimde kalan umutları arıyorum.

Titrek yüreklerle dolmuş ömrümüz,

Cesaret adına ne varsa tükenmiş

Bir bozgun öncesi sanki sessizlik

Ben seni hep uzak yerlerde arıyorum.

Kanatlanıyor bedenim bir kuş misali 

Rüzgar soğutuyor parmak uçlarımı

Ayaz çıktı bedenimde Alev tutuşurken 

Ölümle kendi arama ben giriyorum 

Sabah ezanını okunuyor seher vakti

Yarım yamalak uykumun ortasında 

Usulca açılıyor pencerem güneşe

Bir gürültü patırtı duyuyorum

Masada ne masaymış ha...